Aangenaam!
Wat leuk dat je hier een kijkje komt nemen. Ik kan me voorstellen dat je graag iets meer over mij zou willen weten, als je mij in jouw leven toelaat!
Ik ben Sumire Hara ('89), dochter van een Japanse violiste en Nederlandse kunstenaar. Samen met mijn dochter Eloise ('15) woon ik in een knus arbeidershuisje in het centrum van Haarlem. Vier dagen in de week werk ik als adviseur bij De Mooiste Muren, een gerennommeerde behang, verf en textiel zaak waar je langs kunt komen voor advies op maat. Ik heb echter niet altijd in deze prachtige winkel gewerkt...
Mijn jeugd stond in het teken van muziek en beeldende kunst. Mijn ouders namen mij van kleins af aan mee naar musea en concerten, wat een enorme rol heeft gespeeld in mijn ontwikkeling. Op vijfjarige leeftijd begon ik met vioolles. Er volgde masterclasses, concoursen en concerten. Toen ik twaalf jaar oud was werd ik aangenomen op de vooropleiding en middelbare school van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Naast de immer doorlopende routine van het bouwen aan een carrière, genoot ik daarnaast ook twee jaar van tekenlessen aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. Ik maakte mijn middelbare school af aan het Conservatorium in Rotterdam om daar bij mijn droom leraar te studeren. Door een zeer hardnekkige verruca op de top mijn vinger kon ik echter na een half jaar op mijn nieuwe school geen viool meer spelen. Niets doen was geen optie, dus stuurde mijn ouders mij naar Parijs waar ik Frans leerde aan L'Alliance Française. Het duurde uiteindelijk een jaar voordat ik de viool weer op kon pakken. Mijn zelfvertrouwen had een flinke deuk opgelopen, en ook de daaropvolgende twee jaar aan het Conservatorium in Parijs droegen niet bij aan het bedrukkende gevoel van verloren tijd. Het Conservatorium heb ik niet afgemaakt; er was geen klik met de leraar, en het harde karakter van de stad die ik ervoer als bewoner viel mij zwaar.
Eenmaal terug in Rotterdam speelde ik me door alle rondes heen voor een positie bij het Rotterdams Philharmonisch Orkest en toen ik in de finale stond was ik al zo blij er te mogen staan, dat het resultaat er op dat moment niet meer toe deed. Met een glimlach speelde ik voor een publiek wat een dag later mijn nieuwe familie zou blijken te zijn.
Vanaf 2011 was ik violist bij het RphO, een prachtige en intense tijd. Het leven van een orkest musicus staat altijd in teken van het grote, symfonische beest. Om het fysiek en mentaal vol te houden blijft hard werken. Ik werd moeder, mijn relatie ging uit en het huis wat ik gekocht had bleek vol gebreken te zijn die moesten worden verholpen met geld wat ik niet had. Na een burn-out besloot ik het roer te kantelen. In 2020 rondde ik de avondstudie Interieur Styling aan de Interieur Academie succesvol af.
Sindsdien heb ik van veel huizen een thuis mogen maken. Het contact met eigenzinnige mensen die allemaal hun eigen verhaal met mij delen geeft mij veel voldoening, en ik ben dankbaar voor ieder project!
Inmiddels heb ik sinds september 2022 het orkestleven losgelaten en geniet ik van nieuwe uitdagingen en het vaker thuis zijn met Eloise. Ons huis heeft bloed, zweet en tranen gekost en is een ware weerspiegeling geworden van wie wij zijn en waar we ons thuis voelen.
Mede dankzij de burn-out weet ik als geen ander hoe belangrijk het is om van je huis een veilige haven te maken welke aan jouw persoonlijke behoeften voldoet. Ik luister naar je wensen, waar je tegenaanloopt en wat je mist. Mijn doel en specialiteit is om een persoonlijk interieur te creëren. Trends volg ik niet, wat ik belangrijker vind zijn de texturen, vormen en kleuren waar jij je het beste bij voelt. Om mij te mogen verdiepen in jouw leven en samen tot een thuis te komen waar jij volledig jezelf kunt zijn vind ik het mooiste wat er is. Zekerheid bieden op een kloppend geheel geeft mij de energie om tot het best passende resultaat te komen.
Ik kijk er naar uit jou te leren kennen!